به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ابن ملجم مرادی چه سرانجامی داشت؟

تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۸۰۱۷

نام ابن ملجم مرادی تنها در آخرین روز‌های زندگی و در نتیجه به شهادت رساندن حضرت علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) بر سر زبان‌ها افتاد. اِبْن‌مُلْجَم، عبدالرحمان بن عمرو بن ملجم مرادی (م ۴۰ق/۶۶۱م)، مردی از خوارج بود که امام اول شیعیان، امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه السلام) را به شهادت رساند. ابن ملجم از بازماندگان خوارج در جنگ نهروان بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در سحرگاه نوزدهم ماه رمضان در مسجد کوفه امیرالمومنین امام علی علیه السلام را مضروب ساخت و منجر به شهادت اولین امام شیعیان شد.

بلاذری به نقل از کلبی او را عبدالرحمان بن عمرو بن ملجم خوانده است. گفته‌اند تبار ابن ملجم مرادی به اعراب حمیری می‌رسد. ابن ملجم از قبیله مراد بود که با بنی جبّله از قبیله کنده هم پیمان بودند. برخی نیز او را از قبیله تجوب، یکی از قبایل حمیری و هم پیمان قبیله مراد خوانده‌اند، اما بلاذری می‌گوید که تجوب جد او بوده است.

زندگی ابن ملجم مرادی

از زندگی ابن ملجم اطلاع روشنی در دست نیست، زیرا نامش تنها در آخرین روز‌های زندگی و در نتیجه به شهادت رساندن علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) زبانزد شد. قدر مسلم این است که ابن ملجم از پیروان حضرت علی (علیه السلام) بود که پس از ماجرای حکمیت در جنگ صفین به خوارج پیوست.

ابن‌حجر عسقلانی می‌گوید که او جاهلیت را درک کرده است، او از قول ابوسعید بن یونس در تاریخ مصر، آورده است که ابن ملجم در گشودن مصر شرکت داشت. عمرو بن عاص، فرمانروای مصر، وی را که از سواران و قاریان بود و قرائت قرآن را از معاذ بن جبل آموخته بود، از مقربان و همراهان خود قرار داد.

گفته‌اند هنگامی که عمرو بن عاص از خلیفه عمر درباره مشکلات قرآن یاری خواست، عمر طی نامه‌ای به وی فرمان داد که عبدالرحمان ابن ملجم را در کنار مسجد جای دهد تا او قرآن و فقه به مردم بیاموزد، عمرو خانه‌ای را در کنار خانه ابن عدیس به ابن ملجم اختصاص داد.

اگر این دو روایت ابن حجر درست باشد، باید پذیرفت که ابن ملجم هنگام مرگ چندان جوان نبوده است. علاوه بر این روشن می‌گردد که وی در قرائت قرآن و معارف دینی آن روزگار چندان مهارت داشت که خلیفه مسلمانان و عمرو بن عاص او را رسماً به کار تعلیم قرآن گماردند.

تصمیم‌گیری برای قتل علی بن ابی‌ابیطالب

گروهی از خوارج در جنگ نهروان از لشکر امام علی (ع) جدا شده و در مقابل حضرت قد علم کردند. در کتاب طبری آمده که سه تن از خوارج به نام عبدالرحمن بن ملجم از قبیله کنده، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر تمیمی که همدیگر را در مکه ملاقات کردند و با هم به مذاکره پرداختند.

آن‌ها پس از اتمام مراسم حج، سوگند یاد کردند که علی (ع)، معاویه و عمرو عاص را که به اعتقاد خوارج، مسئول شرایط آن زمان مسلمانان و گمراه شدن آن‌ها بودند، با انگیزه انتقام از کشتار یارانشان در نهروان، بکشند. روز کشتن را ۱۷ رمضان تعیین نمودند و هر کسی به شهر قربانی خود رفت. عبدالرحمن به کوفه، برک به دمشق و عمرو به مصر رفتند.

درباره سرنوشت ابن ملجم چند نقل وجود دارد.

قول مشهور

گزارش‌های متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده است. اما آن چه شهرت دارد و در تاریخ آمده این است که امام علی (ع) در آخرین ساعات زندگی به مدارا با ابن ملجم فرزندانش را وصیت فرمود. پس از شهادت امام (ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد امام حسن (ع) آوردند و ایشان نیز با یک ضربۀ شمشیر ابن ملجم را قصاص نمود. این واقعه در شب ۲۱ ماه رمضان روی داد. مشهور است ام الهیثم دختر اسود نخعی جنازه او را گرفته و آن را به آتش کشید. (ارشاد، ج۱:۲۲؛ بحارالانوار، ج۴۲:۲۳۲، ۲۴۶، ۲۹۸)
قول غیر مشهور

در مورد چگونگی کشته شدن ابن ملجم روایت‌های دیگری نیز وجود دارد که بعضی از آن‌ها عجیب و غریب می‌شوند. در برخی از این روایات ادعا شده که او را پیش از کشتن مثله کرده، حتی در چشمانش میله گداخته فرو بردند.

اما روایت مذکور با اسناد تاریخی دیگر سازگار نیست. همچنین نمی‌توان پذیرفت که فرزندان علی (علیه‌السلام) برخلاف وصیت صریح پدرشان اجازه چنان کاری را داده باشند. شگفت این که چنین روایتی حتی در برخی از منابع شیعی راه یافته است.

سرنوشت قطام چه شد؟

قطام دختری که لقب زیباروی کوفه را یدک می‌کشید عاقبتی بهتر از ابن ملجم نیافت. به نحوی که در روایات آمده است بعد از کشته شدن ابن ملجم، مردم به سوی قطام هجوم آوردند. او را با شمشیر به قتل رسانده و جنازه اش را بیرون کوفه سوزاندند. (بحارالانوار، ج۴۲:۲۹۸؛ انوار العلویه:۳۹۰؛ نفائح العلام:۴۱۰)

مکان قبر ابن ملجم مرادی

ظاهراً جسد ابن ملجم در کوفه دفن شده است. ابن بطوطه جهانگرد معروف مسلمان که در قرن هشتم هجری، وارد کوفه شده است، می‌نویسد:

 «در سمت غربی قبرستان کوفه، جای بسیار سیاه و تیره‌ای را در میدانگاه سفیدی دیدم. از احوال آن جویا شدم. گفتند که آن گور ابن ملجم شقی است. مردم کوفه هر ساله هیزم می‌آورند و به مدت ۷ روز بر گور او آتش می‌افروزند.» (رحله ابن بطوطه:۱۴۷؛ نفائح العلام:۴۰۹؛ تقویم شیعه:۲۹۳)

به گفته «محمد سعید طریحی»، عادت برافروختن آتش روی قبر ابن ملجم، در گذشته، همه ساله در ایام شهادت امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) در ماه رمضان، برقرار بوده است. اما امروزه این عادت، به‌طور کامل فراموش شده است. محل آن نیز نزدیک ضلع غربی مسجد سهله قرار داشته و دست‌کم تا چند دهه گذشته، آثار سیاهی خاک آنجا بر اثر آتش‌سوزی، نمایان بوده است.

منبع: روزیاتو

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ابن ملجم مرادی حضرت علی ابن ملجم مرادی علیه السلام عمرو بن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۸۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهادت رئیس مکتب تشیع تسلیت باد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، در شب شهادت رئیس مذهب تشیع امام جعفر صادق علیه السلام هستیم.

امامی که به لحاظ دانش و تقوا سرآمد زمان خود بود به طوری که دشمنان نتوانستند وجود نورانی او را بربتابند.

 این مظلومیت همچنان ادامه دارد و دشمنان از زیارت مزار این امام هم بیمناکند.

امام جعفرصادق (علیه‌السلام) (۸۳-۱۴۸ ه ق)، ششمین پیشوای شیعیان در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر ایشان امام باقر (علیه‌السّلام) و مادرش ام فروه است. امام صادق در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامتش مصادف بود با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس.

جامعه اسلامی در زمان آن حضرت از نظر سیاسی _ اجتماعی با فراز و نشیب‌ها و تحولات مهمی روبرو بود. امام صادق (علیه‌السّلام) از اوضاع آشفته دستگاه خلافت اموی استفاده و برنامه اصلاحی و نهضت فرهنگی خود را آغاز کرد و با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به‌وجود آورد و در رشته‌های مختلف علمی شاگردان بزرگی تربیت کرد.

سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهرآلوده کرده بود، امام صادق (علیه‌السّلام) را مسموم و به شهادت رساند. ایشان در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر (علیه‌السّلام) به خاک سپردند.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی